In haar schilderijen van Annemieke Alberts gaat het om het landschap, en wel het creëerde landschap. Alberts raakte op haar fietstochten gefascineerd door dit fenomeen. Zo ontstond het landschap als een inspiratiebron voor een nieuwe serie schilderijen. Behalve dat de aanblik ervan schoonheid en ontspanning biedt, geeft het ook inzicht in hoe wij Nederlanders met onze omgeving omgaan. Hoe we de natuur beleven. Maar ook hoe we onze directe omgeving inrichten. Hoe we kleine paradijsjes willen maken van onze tuinen. Ze zag ons landschap als een product van regelzucht en organisatiedrang. Haaks daarop staat een romantisch verlangen naar echte natuur, naar iets dat groots, onvoorspelbaar en onbegrijpelijk is. Het landschap dat Caspar David Friedrich schilderde. Maar waar we toch de behoefte voelen dat onvoorspelbare te beheersen. Hoe dat parallel loopt met het schilderen zelf, als proces, was een nieuwe ontdekking. Daaruit is deze serie vrije landschappen in een kader ontstaan. Zij kiest hierbij voor onderwerpen uit haar belevingswereld, en probeert de bespiegeling van een gebeurtenis vast te leggen. Waar Annemieke Alberts vroeger binnen- en buitenruimtes schilderde, die met elkaar in verbinding stonden, lijkt zij nu te zoeken naar de oneindiger ruimte, die het landschap biedt. Haar bewegingen zijn nu vrijer, waar het hele landschap langs lijkt te komen. Alberts laat meer gaan, laat stukken open, die verder niet worden ingevuld. Het werk van bijvoorbeeld Jacob van Ruisdael  was bij het maakproces van invloed op het kijken naar geschilderde landschappen. In tegenstelling tot schilders uit die tijd gaat het bij dit werk niet zozeer om de herkenbaarheid van een bepaalde plek.   Alberts lijkt de werkelijkheid naar haar hand te zetten door verschillende waarnemingen over elkaar heen te zetten en gebruik te maken van elementen die je niet direct kunt thuisbrengen. Uiteindelijk gaat het alleen nog maar om het schilderen zelf en laat zij het onderwerp los.

Annemieke Alberts (Krommenie, 1963) volgde de lerarenopleiding Tekenen in Amsterdam. Haar deelname aan de Zomerexpositie 2011 in het GEM Den Haag, waar zij de juryprijs won, betekende haar doorbraak bij het grote publiek. Het jaar daarop kreeg zij een solo-expositie in Pulchri Studio. In datzelfde jaar nam zij deel aan de talentenjacht De nieuwe Rembrandt en was zij een van de deelnemers aan een expositie in de Victory Gallery in Portland (VS). 2012 was ook het jaar dat Roger Katwijk voor het eerst Alberts’ geschilderde open binnenruimtes in zijn galerie liet zien. Ruimtes in een stedelijke omgeving omringd door kantoorgebouwen, die zich weerspiegelden in de ruiten van winkels en een enkele ijssalon. Die presentatie verliep dermate succesvol dat Roger Katwijk haar werk daarna op diverse kunstbeurzen toonde. In de volgende jaren had Alberts diverse succesvolle solotentoonstellingen. In 2015 nam zij deel aan een groepstentoonstelling in het Mondriaanhuis te Amersfoort en aan de kunstmanifestatie Symposion te Gorinchem. Recent toonde Alberts haar werk op het Salon’18 , Rietveldpaviljoen Amersfoort. Het werk van Alberts is opgenomen in diverse bedrijfscollecties zoals het VU medisch centrum, Erasmus Medisch Centrum, DELA, Triodos Bank.